Mijn verzameling 78-toerenmuziek groeit nog steeds.
De kans bestaat, dat Uw gezochte titel of artiest nog niet op de lijst staat.
Deze muziekverzameling bestaat uitsluitend uit Mp3-bestanden.
Ik heb geen liedteksten en/of muziek op papier in huis.
NB: Ik koop geen grammofoonplaten op. Ik heb er geen ruimte voor.
Heeft u vragen? Aarzel dan niet mij te emailen.
U kunt van deze internetsite GEEN nummers downloaden.
Het is bedoeld ter informatie.

From this website you can not download any music.
You can ask by e-mail.
A partir de ce site, vous ne pouvez pas télécharger de la musique.
Posez vos questions par email.
Von dieser Seite können Sie keine Musik herunterladen.
Sie können per E-Mail schreiben.


Fien De La Mar "Holland Hollywood" uit 1935"

Artiest van de maand: Fien De La Mar

Fien de la Mar(*2 Februari 1898) dankte haar voornaam aan Josephine de Beauharnais, de eerste echtgenote van Napoleon Bonaparte. Grootvader Charles de la Mar koesterde een grote bewondering voor de in 1821 overleden Franse keizer en noemde zijn zoon Napoleon, roepnaam Nap. Fientje bezocht de meisjes-hbs, maar haakte drie maanden voor het eindexamen af om zich op het theater te storten. Ook haar grootvader en vader waren artiest. Vader Nap was haar leermeester en mede dankzij hem kreeg ze een rol bij de revue "Had je me maar" van Louis Davids. Ze toonde zich een groot talent, maar haar karakter speelde haar wel eens parten. Nap was erg trots op zijn dochter en verwende haar. Fien had een grillig karakter, ging zich vaak te buiten aan drank en had vele minnaars. In de jaren dertig debuteerde Fien de la Mar op het witte doek. Haar eerste rol speelde ze in De Jantjes. De première was op 9 februari 1934. Medespelers waren Johan Kaart, Jan van Ees, Sylvain Poons, Aaf Bouber en zowel Henriëtte Davids als haar broer Louis Davids. De volgende film was Bleeke Bet van Richard Oswald, waarvan de première op 7 september 1934 plaatsvond. In deze film zingt zij het liedje Ik wil gelukkig zijn, van de hand van Jacques van Tol en Hans May. De film was een succes en het liedje werd haar lijflied. In 1935 volgden nog drie films: Op stap, De big van het regiment en Het leven is niet zoo kwaad. Vervolgens waren er Klokslag twaalf (1936), De spooktrein (1939) en tenslotte "Ergens in Nederland". De laatste film ging op 12 april 1940 in première en werd, toen de Tweede Wereldoorlog was uitgebroken, verboden door de Duitsers. In de oorlogsjaren, op 28 november 1941, trouwde De la Mar met Piet Grossouw. Zij weigerde zich bij de Kultuurkamer aan te melden en haar carrière kwam dus enige tijd stil te liggen. Na de bevrijding beleefde De La Mar haar come-back, onder meer bij het Cabaret Cor Ruys en het Cabaret Will van Hemert. Haar echtgenoot Piet Grossouw was architect en hij kocht in 1947 het gebouw van de vroegere Spieghelschool aan de Marnixstraat in Amsterdam. Tijdens de oorlog was het in gebruik geweest bij de Duitsers. Verzetsstrijders hadden er een bomaanslag op gepleegd waardoor het gedeeltelijk uitgebrand was toen Grossouw het kocht. Hij liet het ombouwen tot een intiem theater dat hij vernoemde naar zijn vrouw en haar vader: het De la Mar Theater. Zakelijk gezien was het theater niet zo'n succes. In 1952 nam Wim Sonneveld het over, die het omdoopte tot het "Nieuwe de la Mar Theater". Op 9 april 1957 overleed Piet Grossouw, haar grote liefde. Daarna ging het snel bergafwaarts met Fien de la Mar. Ze raakte depressief. Op 30 december 1957 ondernam ze een zelfmoordpoging. Ze zette de gaskraan open en sneed haar polsen door. Deze poging mislukte en Fien belandde in een psychiatrische instelling. Na de behandeling leefde ze even weer op. In augustus 1959 begon ze weer met optredens en in 1960 keerde zij terug naar het grote toneel. Maar Fien vond als oudere actrice weinig aansluiting bij de jonge garde, die hun toneelspel op een andere wijze benaderden dan zij. Zij verloor haar engagement, vereenzaamde, raakte steeds vaker hysterisch. Toch kreeg zij telkens opnieuw een kans. In september 1964 was zij te zien in een eenakter van de KRO-televisie uit de reeks Vrouwenlevens. Het werd een succes. In februari 1965 speelde zij in een ander deel van dezelfde reeks, getiteld "Tijd voor aftellen; De angstige moeder van een astronaut". Fien heeft de uitzending op 25 april 1965 niet meer mogen meemaken. De zondag ervoor, Paaszondag, sprong ze uit het raam, tweehoog, van haar woning in de Amsterdamse Beethovenstraat. Ze overleefde de val, werd overgebracht naar het Wilhelmina Gasthuis. Toen haar gevraagd werd naar het waarom, antwoordde ze: 'Om alles'. Fien de la Mar overleed een paar dagen later, op 23 april 1965. Ze werd begraven op Zorgvlied, alwaar zij begraven ligt samen met haar man Pieter Grossouw. Zijn grafsteen is inmiddels weggehaald en er rest nu alleen maar de moderne versie van Fien de la Mars steen. Mijn muziekkeuze van Fien De La Mar is gevallen op "Hollands Hollywood"uit 1935.

Bezoekt U ook zeker de pagina met de internetlink's.

Internetsite van deze maand: